Veç nji gja m’ka mbetë pa e ba n’kit xhihan
Me diftu mallin si tellall nëpër mejdan
Me brit si e marrë udhëve t’dynjasë
S’ma zë kush për t’madhe zhurmën e sevdasë
Vargjet tua i kam vnu n’rruza t’tespihve t’mi
E t’baj ziqer emnin tand për natë me dashni
Po me hanën diçka jam idhnu, a ke ni
M’pat premtu që frik ka me t’prue ty
Ti s’erdhe, kur ajo ke e plotë, as kur n’drapën ra
Tash prej mallmllefit tem asnji formë s’du me ia pa
N’kit varkën e pritjes, për me mbrri n’limanin tand
Dallgët e dalldisuna t’detit t’mallëngjimit keq goditë
m’kanë
Përpiqem me triumfu si n’luftën me ty
Ani pse fitues janë gjithë ata që luftojnë për dashni
Hatër t’madh ke nashta aq sa edhe dashni
Nëse s’bahesh pikë uji që mallin shkym kam me u hatru
me ty
/DIVANIRABI/
