Që nga e premtja, kur Vuçiq foli me përfaqësuesit e ShBA-së, BE-së dhe tre vendeve më të mëdha të Bashkimit, Gjermanisë, Francës dhe Italisë, takimi i zakonshëm me ambasadorin rus Aleksandar Bochan-Kharchenko mungoi, të paktën publikisht, por nuk duhet të ketë dyshim se ambasadori në një mënyrë apo në një tjetër ka kohë që është i informuar për kërkesat e Perëndimit, ndoshta edhe për lëvizjet e mëtejshme të Beogradit dhe se ai nuk mund t’i vlerësojë ato si pozitive, nëse Vuçiq vërtet synon të bashkëpunojë me Perëndimin më intensivisht dhe sipas rregullave të tyre në zgjidhjen e marrëdhënieve ndërmjet Serbisë dhe Kosovës, shkruan Danas, përcjell Fol Drejt.
Nuk ka ende reagime zyrtare dhe Srećko Gjukiq, ish-ambasador i Serbisë në Bjellorusi, tha për Danas se mund të ketë reagime.
Ai thekson se “në rrethanat e reja, kur Aleksandër Vuçiq pranoi planin evropian për Kosovën dhe kur do të vazhdojë negociatat, Rusia ende nuk është apostrofuar drejtpërdrejt dhe as nuk janë shpallur sanksione nga Vuçiq”.
Si reagim ndaj atyre ngjarjeve të mëdha politike, duhet të presim njoftimin e Moskës, me shumë gjasa, përmes zëdhënëses së MID-së ruse, e pastaj sigurisht edhe nga zyrtarë të tjerë, politikanë dhe analistë, të gjithë me një ton – kështu u përkul Serbia, nuk kishte zgjidhje tjetër. Nuk prisja asgjë nga ajo derisa nuk na tradhtoi – thotë Gjukiq.
Siç shton ai, politika zyrtare ruse nuk do të marrë kurrë parasysh çmimin real politik dhe në të vërtetë ekonomik që Serbia po paguan duke mos vendosur sanksione, të paktën disa nga nëntë pakot e shpallura deri më tani në Bruksel, në BE.
Në fund, kur ndodh që Serbia të vendosë (disa) sanksione ndaj Federatës Ruse, ajo klasifikohet si një vend armik ashtu si të tjerët, si Greqia. Politika e kundërsanksioneve e Rusisë ndaj Serbisë gjithashtu duhet të ndalet në atë nivel, sepse BE-ja nuk vendosi embargo për importin e gazit rus në vendet anëtare, kështu që çdo masë e Rusisë përtej kësaj do të ishte një politikë e pastër hakmarrjeje ndaj popujve të vëllazëruar dhe vendeve që deri dje ishin të miqësuar. Përveç kësaj, gazi rus ende rrjedh i papenguar përmes gazsjellësit turko-ballkanik për në Evropë, është e vërtetë se kjo ndodh në një vëllim më të vogël, por ai derdhet në Hungari, një vend i shquar mik rus në BE – shprehet ai.
Veçanërisht i frikshëm është aktiviteti i grupeve ruse ultra të djathtë si grupi “Wagner” apo “Ujqërit e natës”, të cilët nuk fshihen aq shumë. Veçanërisht e frikshme është “Lëvizja Perandorake Ruse”, rrjeti terrorist i së cilës është çmontuar në të gjithë Evropën dhe është trajnuar për veprime brutale, vdekjeprurëse. Në masën e emigrantëve rusë prej më shumë se 150,000 që jetojnë sot në Serbi dhe numri i të cilëve do të rritet me luftën e mëtejshme në Ukrainë, mbizotëron popullata e re e arsimuar kundër luftës dhe kundër Putinit dhe në përputhje me pikëpamjet e tyre, ata po fillojnë të organizohen dhe të veprojë publikisht. Prandaj ata janë të ekspozuar ndaj terrorit të mundshëm të strukturave më të errëta ruse, si dhe të qytetarëve dhe grupeve në Serbi që i mbështesin ato – thekson ajo.
Propozimi është që mbi këtë çështje duhet të shkruhet dhe hulumtohet sa më shumë që të informohen më mirë qytetarët e Serbisë. /FolDrejt/
