Belbëzimi te fëmijët (logoneuroza) është një defekt në të folur, i cili konsiston në faktin kur fëmija përsërit shpesh tinguj individualë, rrokje ose fjalë të plota. Në këtë rast, tensioni i aparatit formues të fjalës vërehet para shqiptimit të fjalës. Zhvillimi i fjalës së fëmijëve me belbëzim shoqërohet njëkohësisht nga çrregullime të frymëmarrjes, ndryshueshmëri e lartësisë dhe timbrit të zërit. Këto karakteristika shfaqet në moshën 3-vjeçare, kur fjalimi fillon të formohet në mënyrë aktive.
Shkaqet e belbëzimit te fëmijët. Arsyet që nxitin belbëzimin te fëmijët janë të ndryshme. Nëse dëmtimi i të folurit zbulohet në një moshë të hershme para moshës tre vjeç, atëherë ka më shumë të ngjarë që të ketë probleme në funksionimin e trurit. Belbëzimi kongjenital shfaqet si rezultat i patologjive gjatë shtatzënisë, lindjes së vështirë apo edhe predispozicionit gjenetik. Kur fëmija flet normalisht, por pas moshës 4-vjeçare nis të belbëzojë, atëherë kjo është një shkelje e fituar në kohë e funksionit të të folurit. Në psikosomatikën e belbëzimit te fëmijët dallohen arsyet e mëposhtme:
Trauma psikologjike e shkaktuar nga humbja e të dashurve, frikë shumë e fortë, stres kronik.
Situatë e papërshtatshme në familje – skandale të vazhdueshme dhe abuzime me prindërit, divorc i vështirë, ndëshkim trupor i fëmijës.
Varësia nga kompjuteri. Nëse ju vazhdimisht e lini fëmijën tuaj të luajë me një tablet, smartphone ose laptop, ju po zëvendësoni botën reale me një virtuale. Më pas, fëmija e ka të vështirë të vendosë komunikim me një person të gjallë, gjë që i shkakton çrregullime të të folurit.
Sëmundjet. Dëmtimi i të folurit mund të ndodhë pas meningjitit, traumës së kokës, infeksioneve akute të frymëmarrjes. Fëmijët me diabet kanë gjithashtu prirje të belbëzojnë. Korrigjimi kompleks i belbëzimit përfshin vizitën te një neurolog, logoped dhe psikolog.
