Vëllezër dhe motra, kaq do të ishte. Fillimi i fundit është afër nesh.
Nga Nenad Kulačin
Dhe jo vetëm kaq, por në të njëjtën kohë po fillon aksioni për të shpëtuar radhët e Vuçiqit, me të gjithë luanët, tigrat, elefantët, majmunët dhe sigurisht – ujqërit.
Na takon neve të kapim kokoshkat, të ulemi në kolltuqe dhe të ndjekim ngjarjet në fushë.
U dëgjua një zile e udhëheqësit të grupit të dielën në mbrëmje, kur një sundimtar i caktuar i qytetit të vogël serb të Ubit, me një zë në prag të lotëve, informoi të gjithë audiencën e Heath Shit se Partia Progresive Serbe do të përmbytej, sepse Ai donte të largohej nga pozita e kryetarit të partisë.
Ai informacion ishte aq thelbësor dhe i rëndësishëm, saqë është dashur të ndërpritet transmetimi i rregullt i emisionit, por jo si kur shpikën fillimin e luftës në Zubin Potok. Kjo ishte e shkurtër dhe e ëmbël.
Si fillim, njerëzit do të zbresin në Mars më shpejt se Vuçiç. Nga ai pozicion, ai merr të gjithë fuqinë për të menaxhuar njerëzit dhe Serbinë dhe nuk i shkon mendja të bëjë diçka të tillë.
Dhe nuk është hera e parë që tremb fytyrat e zhgënjyera të partisë së tij.
Sa herë që ata nuk donin ta kuptonin absolutisht ose të pajtoheshin me mendimin e tij, ai, si një fëmijë i llastuar, kërcënonte fëmijët e tjerë që të merrnin lodrat e tyre dhe të shkonin në shtëpi nëse ai nuk fitonte dhe nuk pranohej se ishte më i miri.
Nuk ka arsye për t’u frikësuar, ai do të mbetet presidenti juaj më gjatë dhe më gjatë se sa do të jetë presidenti ynë.
E vetmja situatë në të cilën ai do të tërhiqej nga ai pozicion është nëse ndërkohë formohet një lëvizje e re, në krye të së cilës do të ishte ai dhe kaq.
Ai është aq i papërgatitur për të dëgjuar një mendim tjetër, edhe nëse është shprehur në partinë e tij, fakti që të dielën mbrëma erdhi në mbledhjen e kryesisë së partisë së tij, tha atë që kishte për të thënë, pas disa vërejtjesh dhe u largua nga takimi që e thirri vetë.
Dyshohet se atij nuk i ka pëlqyer fakti që disa nga përparimtarët kanë qëndruar me qëndrimin që ka mbajtur edhe ai deri të premten pasdite për papranueshmërinë e propozimit franko-gjerman për zgjidhjen e problemit të Kosovës.
Çfarë na intereson ne që SNS do të shpërbëhet nëse ai largohet nga pozicioni drejtues?
Kjo, Glishiq, është çështja jote e partisë.
Po të ishim një vend normal, siç nuk jemi, Boris Tadiq do ta kishte vendosur obligimin që presidenti i Serbisë nuk mund të jetë edhe kryetar i partisë, por ai e humbi atë mundësi.
Ishte i pafati Toma Nikoliq, i cili u pagua me bollëk për heshtjen e tij dhe ja ku është në Dedinje, duke bërë budallallëqe në kurrizin tonë.
Nëse SNS varet nga një njeri, gjë që e themi gjatë gjithë kohës prej vitesh, hamendësoj se edhe Glishiqi do ta kuptojë, ndonëse shumë e vështirë, jam i sigurt, që kjo festë nuk vlen as për një “fasule të inatosur”.
Nga ata 700,000 njerëz, a nuk keni dhjetë që do të ishin trashëgimtarë të vazhdueshëm? Ose thjesht nuk keni njeri në parti, pasi pranuat gjithçka, plus anëtarësimin e detyruar. Në njëfarë mënyre, Glishiq, është ashtu siç është, në rregull ndërsa unë të shikoj në atë siklet.
Megjithatë, do të jetë që Vuçiq të veprojë sërish me idenë që të homogjenizojë edhe një herë jo vetëm partinë, por edhe Serbinë dhe të fitojë mbështetje për atë që i është bërë e qartë se duhet të nënshkruajë.
Ata ose Chale, cilido. Dikush tha se nuk duhet të dorëzohet as edhe një grimë dhe se nuk ka negociata me Perëndimin e urryer për tokën e shenjtë serbe, dhe ai vetëm me autoritet tha – shkëlqyeshëm, unë do të jap dorëheqjen dhe shikoni se çfarë do të ndodhë më pas.
Vuçiq është në telashe të mëdha. Tani Kosova, të cilën e “mbrojti” aq mirë për më shumë se një dekadë, ka ardhur të paguajë.
Ai e mbrojti atë aq mirë sa ua imponoi serbëve policinë e Kosovës, drejtësinë e Kosovës, zgjedhjet e Kosovës për vetëqeverisje lokale, por edhe qeverinë e Kosovës, sepse miqtë e tij janë partnerë të rregullt të koalicionit të çdo qeverie të Kosovës që nga Marrëveshja e Brukselit deri në fund me braktisjen e institucioneve të Kosovës gjatë vitit.
Dhe ai kurrë nuk pyeti askënd.
As Kuvendin, as popullin.
Tani po zhvillohet akti final i dramës kosovare, nga i cili AI duhet të dalë si fitues i padiskutueshëm. Si fitorja më e madhe në historinë e popullit serb, ata do të përpiqen të na tregojnë historinë e formimit të Bashkimit të Komunave Serbe.
Kësaj radhe, fillimisht do t’i duhet të bindë ujqërit e tij besnikë gjakatarë, e disa do të thoshin hienat, të cilët prej vitesh lehin ndaj kujtdo që nuk i pëlqenin, që menduan ndryshe për Kosovën dhe për sanksionet ndaj Rusisë.
Tani Vuçiq dhe tufa e tij po vijnë në një fushë ku nuk iu ecën mirë dhe që nuk e prisnin.
Megjithatë, drejtësia qiellore ka rendin dhe harmoninë e vet dhe vjen momenti për të larë hesapet. Ajo që më tremb ende është se ne do të jemi sërish ata që do të paguajmë çmimin më të lartë për politikat e tij të këqija. /Danas/ /FolDrejt/
