Zërat kritikë ndaj politikave të Vuçiqit në Serbi vazhdojnë të rriten në kohën kur pritet që së shpejti të nënshkruhet marrëveshja finale Kosovë-Serbi. Vuçiq kritikohet jo vetëm nga ata që tashmë kanë pranuar humbjen e Kosovës, por edhe nga nostalgjikët që akoma shpresojnë se Serbia mund ta kthej Kosovën nën sundimin e saj, shkruan Fol Drejt.
Në vijim mund ta lexoni opinionin e Dragoljub Petrović, i cili i është bashkuar karvanit të kritikëve të Vuçiqit:
Unë jam ai që nuk mund të shantazhohem, unë jam ai të cilit mund t’i sillni pesë (zyrtarë të lartë ndërkombëtarë) dhe unë do t’i shkatërroj, jam ai të cilit të huajt nuk mund t’i bëjnë asgjë – Aleksandër Vuçiç foli pothuajse rregullisht gjatë 10 viteve të fundit për “Unë” në vetën e parë dhe të dytë, dhe pastaj një ditë tjetër pesë të huaj u shfaqën me shantazh, dhe ia perdredhën të dy “Unë-t” e tij, me pak fjalë: ia përdredhën VEZËT.
Ju mund të shihni menjëherë se si duket një burrë që i kishte të dy “Unë-t” e përdredhur: ai nuk ka punuar vërtet sa duhet, gjë që është logjike për një burrë me të dyja “Unë-t” e përdredhur, por ai menjëherë kishte një zgjidhje për situatën e vështirë në të cilën Serbia e gjeti veten, populli serb, si dhe “Unë-t” e tij.
Ai informoi Pink-un dhe Informer-in, si dy sorra të autorizuara, se korbat nga Kosova duhet ta lajmërojnë gjithë Serbinë – jo se Kosova mund të mos jetë më pjesë integrale dhe e patjetërsueshme e Serbisë, por një lajm shumë më i keq: që Aleksandër Vuçiq, domethënë, vet ai, mund të mos jetë pjesë përbërëse dhe e patjetërsueshme e Serbisë.
Në origjinal, lajmi shkruante: “Presidenti Vuçiq pati një takim me bashkëpunëtorët e tij më të afërt në selinë e SNS-së dhe më pas, si reagim ndaj mosmarrëveshjeve në parti për planin për Kosovën, tha se ishte i gatshëm të largohej nga posti i presidentit”.
Dhe ashtu si në kohën e humbjes së parë të Kosovës, në vitin 1999, dikush shkroi një grafit: “Është Kosova, ne i shpëtuam urat”, duke aluduar në ruajtjen e urave të Beogradit gjatë bombardimeve, ndërsa Kosova mbeti e pashpëtuar, tani pason aksioni humanitar “Ti je Kosova, ta shpëtojmë Vuçiqin”.
Në aksion u përfshinë të gjitha kapacitetet në dispozicion të Partisë Progresive Serbe, fjalë për fjalë të gjithë – nga Silvana te Nirvana, nga Nirvana te Sandra Bozhiq, nga Silvana te komiteti lokal SNS në Zaguzhanj dhe nga Zaguzhanji te Nevena Gjuriq.
Sandra Bozhiq shkroi me një ton prekës: “Largimi i tij nga kreu i SNS do të ishte një humbje e tmerrshme, e pamatshme!” Nuk ka zëvendësim për të, as tani e as në 1000 vjet”, duke iu referuar humbjes së Vuçiqit, ndonëse në këtë moment historik ajo është dashur të lëshonte një deklaratë në të cilën shkruan: “Largimi i Kosovës nga përbërja e Serbisë do të jetë një humbje e tmerrshme, e pamatshme! Kosova nuk ka zëvendësim as tani e as pas 1000 vjetësh”.
Nikolla Selakoviq gjatë aksionit “A është Kosova, ta shpëtojmë Vuçiqin” shkroi: “I nderuar President, përkrahja nuk ishte asnjëherë në diskutim dhe dorëzimi nuk është opsion”, edhe pse më logjike do të ishte të shkruante: “I nderuar President, përkrahja kundër çdo shantazhi për Kosovën nuk është vënë asnjëherë në diskutim dhe dorëzimi i Kosovës nuk është opsion”.
Nevena Gjuriq tha: “Në këto kohë sfiduese dhe të trazuara, ne kemi nevojë dëshpërimisht për një politikë të sigurt dhe të qëndrueshme për të shpëtuar Serbinë tonë”. Këtë mund ta bëjmë vetëm me Aleksandër Vuçiqin në krye të Serbisë dhe Partisë Progresive Serbe”, megjithëse do të duhej të shkruante: “Në këto kohë sfiduese dhe të trazuara, ne kemi nevojë dëshpërimisht për një politikë të sigurt dhe të qëndrueshme për të qenë në gjendje të ruajmë Kosovën tonë. Këtë mund ta bëjmë vetëm me Kosovën si pjesë e Serbisë”.
Bata Gashiq ka shkruar: “Vetëm Aleksandër Vuçiq mund ta ruajë një Serbi sovrane dhe të fortë, një Serbi që lufton për popullin e saj, një Serbi që është e fortë dhe që përparon çdo ditë”, pa e përmendur askund Kosovën, sepse për këtë nuk është momenti i përshtatshëm, kur vetë presidenti e pranoi se Pesë të Huajt erdhën me shantazh për çështjen e Kosovës, dhe i shtrembëruan të dy “Unë-t” e tij, kështu që e vetmja gjë që i mbetet në vend të Kosovës, në të ardhmen, është të mbrojë Serbinë e mbetur sovrane dhe të fortë. Të cilën, meqë ra fjala, askush nuk ka në plan as ta rrëmbejë, se çfarë dreqin do të bëjnë me të, ne nuk e dimë se çfarë do të bëjmë me të, por e kanë marrë shumë kohë më parë.
OO SNS Zhabalj gjatë fushatës “Është Kosova, ta shpëtojmë Vuçiqin” ka pasur urdhër të njoftojë se më mirë është që Vuçiqi të ulet në parakolp se sa të na vozisë, sepse nëse ulet në parakolp, nëse e kemi kuptuar njoftimin, ai bën më pak dëm sesa të ulet në timon: “I kërkojmë presidentit Vuçiq të vazhdojë të qëndrojë në margjinat e atdheut, sepse askush nuk di dhe nuk mund ta udhëheqë Serbinë më mirë dhe më me guxim se sa ai në këto kohë, më të vështirat në historinë e re”. OO SNS Kovin shkroi bukur se “hedh poshtë çdo ide se presidenti do të tërhiqet, para përfundimit të mandatit të tij, për shkak të presioneve të disidentëve, të cilët nxiten nga interesat personale”, megjithëse progresistët nga Covina nuk e kuptojnë se vetë presidenti tha se do të tërhiqej, nën presionin e vetvetes.
Mëkat që humbën kohë që secili të shkruante një vërshim individual dashurie për Vuçiqin, të ashtuquajturën derdhje të Vuçiqit në tru, kur mund të shkruanin një letër të përbashkët dashurie kolektive, një të ashtuquajtur njoftim në grup: “Shumë i dashur President, i dashur Aleksandër, në mes teje dhe Kosovës, ne do të zgjedhim ty gjithmonë, sepse Kosova ka qenë kauzë e humbur qysh kohë më parë. Çfarë do të bëjë Kosova për ne, kur ne nuk mund të hyjmë atje për një kohë të gjatë as nga përpara, as nga mbrapa, dhe dera juaj është gjithmonë e hapur për ne, sidomos ajo nga mbrapa.
Prandaj kërkojmë nga ju që të mbeteni pjesë e pandashme dhe e patjetërsueshme e Serbisë dhe Partisë Progresive Serbe, sepse nëse ju nuk jeni aty, nuk do të jemi as ne dhe nuk dimë çfarë të bëjmë përveçse të jemi pas jush. Nëse nuk jeni ju, do të na rritet papunësia, e nëse nuk ka Kosovë, askush nuk do ta vërejë, sepse edhe tani nuk e kemi Kosovën, pra çfarë na mungon? Prandaj me krenari themi: Ti je Kosova, le të shpëtojmë ty dhe ne!”. /Danas/ /FolDrejt/
