Shkencëtarët kanë vërtetuar për dekada se fjalët apo epitetet e prindërve ndaj fëmijëve të tyre kanë fuqi të jashtëzakonshme në mendjen e fëmijës, veçanërisht në moshën më të hershme që ndikon në zhvillimin e tyre.
Domethënë, ajo që i thotë një prind fëmijës së tij ka efekte reale dhe përveç kësaj, ka fjalë që kanë pasoja jashtëzakonisht negative, transmeton Fatherly, përcjell Fol Drejt.
Prandaj, psikologët paralajmërojnë për fjalët që prindërit duhet të ndalojnë së përdoruri kur flasin me fëmijët e tyre, domethënë se si duhet t’u drejtohen atyre që një ditë të rriten dhe të bëhen të rritur të lumtur.
“Bos”
Edhe pse ky pseudonim mund të duket i lezetshëm për disa prindër, përdorimi i këtij termi nuk është aspak pozitiv. Siç shpjegojnë psikologët, kjo etiketë përgjithësisht aplikohet për vajzat që marrin një rol drejtues në shoqëri, pavarësisht nëse bëhet fjalë për një grup në kopsht, shkollë apo në shtëpi. Kjo është plotësisht e kuptueshme.
Megjithatë, problemi me të quajtur një vajzë “shefe” është se në të vërtetë vjen si kritikë. Ai i thotë fëmijës se nuk duhet të marrë kurrë rolin e udhëheqësit, gjë që është e gabuar.
”I llastuar”
Sot fjala “i llastuar” përdoret lehtë, shpjegojnë psikologët dhe në fakt më shpesh lidhet me një prind sesa me një fëmijë. Domethënë, shumë studime kanë treguar se një fëmijë që ka marrë të gjitha privilegjet mund të bëhet në të vërtetë një i rritur i përshtatur mirë, i shoqërueshëm, empatik për sa kohë që prindërit i mbështesin këto vlera në shtëpitë e tyre.
Duke e quajtur një fëmijë “të llastuar” e bën të qartë se prindi mendon se ka një të metë të pakthyeshme tek fëmija i tyre. Por ndoshta më e dëmshme, fsheh edhe fajin se kush mund të jetë përgjegjës për modelimin e lakmisë, egoizmit apo mosbindjes tek një fëmijë.
“I zgjuar”
A është e keqe të lavdërosh një fëmijë? Sigurisht që jo, por mund të jetë kundërproduktive, gjë që përbën rrezikun për ta quajtur një fëmijë të vogël “të zgjuar”. Sugjerimi se është i zgjuar është se fëmija thjesht lind me një inteligjencë të lindur që e lejon atë të zgjidhë lehtësisht disa probleme. Megjithatë, kjo zvogëlon mjetet e vërteta që i nevojiten një fëmije për të zgjidhur problemet, të tilla si mendimi krijues, këmbëngulja dhe përqendrimi, shpjegojnë psikologët.
”Budalla”
Kjo është një fjalë shumë diskriminuese që, për fat të keq, ende përdoret nga shumë prindër, zakonisht në zemërim ose zhgënjim kur një fëmijë bën diçka që nuk i pëlqen. Kur e dëgjon këtë fjalë, fëmija mendon se është e tmerrshme në vetvete dhe pastaj ka edhe më shumë peshë. Kur i shtojmë kësaj faktin që shumë fëmijë kuptojnë se termi përdoret për të treguar dobësinë intelektuale të dikujt, shpesh bëhet mjaft shkatërruese. Psikologët paralajmërojnë se thënia e kësaj fjale në fakt kufizohet me abuzim verbal./FolDrejt/
