Një strukturë e trurit e quajtur amigdala rritet shumë shpejt te foshnjat që diagnostikohen me autizëm në moshën 2-vjeçare, sugjeron një studim i ri.
Studiuesit zbuluan se kjo rritje e tepërt ndodh midis moshës 6 dhe 12 muajsh, përpara se fëmijët të diagnostikohen zakonisht me autizëm.
Gjetjet, të publikuara në The American Journal of Psychiatry, sugjerojnë se terapitë për fëmijët me rrezik të lartë të autizmit mund të kenë shanset më të mira për të punuar nëse fillojnë në foshnjëri, shkruan Live Science.
“Hulumtimi ynë sugjeron një kohë optimale për të filluar ndërhyrjet dhe për të mbështetur fëmijët që kanë gjasat më të larta për të zhvilluar autizëm mund të jetë gjatë vitit të parë të jetës”, tha autori i vjetër i studimit Dr. Joseph Piven, një profesor i psikiatrisë dhe pediatrisë në Universitetin e Veriut. Karolina në Chapel Hill, thuhet në një deklaratë.
Çrregullimi i spektrit të autizmit (ASD) është një çrregullim zhvillimi që ndikon në mënyrën se si një person komunikon, ndërvepron shoqërisht, mëson dhe sillet, sipas Institutit Kombëtar të Shëndetit Mendor.
Amigdala është një strukturë në formë bajame thellë në tru që është e përfshirë me përpunimin e emocioneve, duke përfshirë ndjenjat e frikës, si dhe interpretimin e shprehjeve të fytyrës. Studiuesit e dinin tashmë se amigdala shfaqet më e madhe te fëmijët e moshës shkollore me ASD krahasuar me fëmijët pa ASD, por saktësisht se kur fillon ky zmadhim nuk dihej.
Në studimin e ri, studiuesit skanuan trurin e më shumë se 400 foshnjave, duke përfshirë 270 të cilët ishin në rrezik më të lartë të zhvillimit të autizmit, sepse kishin një vëlla/motër më të madh me këtë gjendje; 109 foshnja me zhvillim tipik; dhe 29 foshnja me sindromën X Fragile, një çrregullim gjenetik që shkakton paaftësi zhvillimore dhe intelektuale. Fëmijët iu nënshtruan MRI-së në moshat 6 muajsh, 12 muajsh dhe 24 muajsh. Deri në moshën 24 muajshe, 58 (ose rreth 21 për qind) e fëmijëve në rrezik ishin diagnostikuar me ASD.
Studiuesit zbuluan se në moshën gjashtë muajshe, të gjithë fëmijët kishin amigdala të përmasave të ngjashme. Por nga 12 muajsh, fëmijët që më vonë do të zhvillonin autizëm kishin amigdala të zgjeruara në krahasim me fëmijët që nuk kishin autizëm dhe ata me sindromën X Fragile. Për më tepër, ata me shkallën më të shpejtë të rritjes së amigdalës kishin simptomat më të rënda të autizmit.
“Sa më shpejt të rritej amigdala në foshnjëri, aq më shumë vështirësi sociale shfaqi fëmija kur u diagnostikua me autizëm një vit më vonë”, tha në deklaratë autori i parë i studimit Mark Shen, një asistent profesor i psikiatrisë dhe neuroshkencës në UNC Chapel Hill.
Studiuesit supozuan se problemet e hershme me përpunimin e informacionit vizual dhe ndijor në foshnjëri mund të shkaktojnë stres në amigdalë, duke rezultuar në rritjen e saj të tepërt. Amigdala merr sinjale nga sistemi vizual i trurit dhe sistemet e tjera shqisore për të zbuluar kërcënimet.
Studimet kanë zbuluar se fëmijët që vazhdojnë të diagnostikohen me autizëm kanë probleme si foshnje me mënyrën se si u kushtojnë vëmendje stimujve vizualë. Ndërhyrjet te foshnjat me rrezik të lartë të autizmit mund të dëshirojnë të fokusohen në përmirësimin e përpunimit të informacionit vizual dhe shqisor te foshnjat, tha Piven.
Ndërhyrjet e hershme për autizmin zakonisht fillojnë rreth moshës dy ose tre vjeç, kur një fëmijë diagnostikohet me autizëm, sipas Institutit Kombëtar të Shëndetit. Megjithatë, disa studime kanë testuar ndërhyrje tek foshnjat që ishin në rrezik për autizëm sepse kishin një vëlla ose motër me autizëm ose tek foshnjat që shfaqën simptoma të hershme, të tilla si fiksimi vizual në objekte të caktuara, sipas faqes së lajmeve të autizmit Spectrum.
