Vuçiq tha: “Kam frikë Se beteja e Stalingradit do të vijë me të vërtetë dhe atë më shpejt se sa e priste dikush. Jam shumë i shqetësuar nga rezultati i asaj beteje për herë të parë, shumë më i shqetësuar duke ditur se çka po vjen nga njëra anë dhe tjetra, duke mos vënë në dyshim guximin e askujt, duke mos vënë në dyshim vendosmërinë e askujt, rëndësinë e askujt.”
Shkruan: Korab Blakaj
Presidenti serb Aleksander Vuçiçi ka deklaruar:
„Kam frikë Se beteja e Stalingradit do të vijë me të vërtetë dhe atë më shpejt se sa e priste dikush. Jam shumë i shqetësuar nga rezultati i asaj beteje për herë të parë, shumë më i shqetësuar duke ditur se çka po vjen nga njëra anë dhe tjetra, duke mos vënë në dyshim guximin e askujt, duke mos vënë në dyshim vendosmërinë e askujt, rëndësinë e askujt.
Thjesht kam frikë se sot mund të llogaris dhe të shoh pak më mirë. Kështu që ngelet ajo se ku do të jemi ne serbët? E çfarë do të bëjmë me vetën? Dhe a do të mund t‘ia dalim të shpëtojmë anën e djathtë dhe të majtë të Danubit,? – Për vete, për popullin tonë dhe për askë tjetër! Kjo duhët të jetë gjëja më e rëndësishme për ne, dhe me këtë zotim dhe amanet e shikojmë të ardhmen!“
Nga se trembet Vuçiq?
Vuçiç trembet nga armiqët e brendshëm? E kamuflon këtë me Stalingradin si faktor i jashtëm që gjoja rrezikon Serbinë? Në realitet rreziku i Serbisë tashmë është GLOBAL!
Para disa kohësh , saktësisht kur ndodhi tërheqja amerikane nga Afganistani patëm bërë një postim të shkurtë në Facebook, i cili na pati venë në radar të shumë analistëve të vërtetë ndërkombtar.
„Amerikanët u tërhoqën nga Afganistani; çka nëse rusët tërhiqen nga Serbia!?- patëm shkruar. Analizë apo „rastësisht profetsi „ ua patëm spjeguar të detajuar në kanale jomediatike!
Ndërkohë pyetjës; si do duhëj të vepronte Kosova nëse ndodh kjo, i qemë përgjigjur se do duhej ta shfrtëzonte si çast hyjnor, të pritur nga historia- për tu bashkuar me Shqipërinë.
Ndërkohë në publik patëm bërtitur deri në „kupë të qiellit „ për domosdoshmërinë e armatosjes së sforcuar e sistematike të dy ushtrive shqiptare, për të qenë të gatshëm të kryenim me sukses në „çastin hyjnor“rivendikimet e duhura historike.
Na qan zemra se, ndërkohë që lexoheshim dhe analizoheshim nga departamentet e sigurisë përtej oqeanit , këtu „po kërkonim kos të gabeli „
Rrezikojmë që edhe ky „bajram „ të na zë pa pikën e sheqerit!
Në vend se „ të rriteshim „ e të na ipej Drita e Gjelbert për çlirimin e Mitrovicës, po ulemi për të folur për Asociacionin-shkëputjen graduale të saj!
Sepse ramë në kurthin e nevojës së Kosovës për njohjen nga Serbia,duke qenë gabim i pafalshëm strategjik, të cilin e udhëhoqën çobanët tanë të politikës, me të cilin konsumuan energjitë tona kombtare , ndërkohë që kishim këshillat e arta të Ambasadorit Hollbruk për të ndërtuar shtet funksional dhe të konsoliduar ushtarakisht!
Ky komb nuk i pranon gabimet, duke mos i pranuar i shëndrron ato në faje historike, e rrjedhimisht në katastrofa dhe tradhëti kombtare!/FolDrejt/
