Kancelari gjerman Olaf Scholz dhe francezi Emmanuel Macron pa dyshim do të jenë të gjithë të buzëqeshur kur të takohen në Paris për të biseduar për bashkëpunimin e ardhshëm në Evropë.
Por pas lavdisë, të dyja palët e dinë se marrëdhënia qendrore e BE-së është nën tendosje si rrallë herë më parë, shkruan BBC, transmeton Fol Drejt.
Në një mori temash – mbrojtja, energjia, ndihma për biznesin, zgjerimi i BE-së – të dy vendet sot e gjejnë veten duke u tërhequr në drejtime të kundërta.
Dhe në themel të çdo gjëje është një frikë që shpejt bëhet një obsesion në Paris.
Shqetësimi francez është se lufta në Ukrainë ka shqyer librin e rregullave gjeostrategjike të Evropës, duke e lënë Gjermaninë të përmirësuar dhe duke e shtyrë Francën në anën perëndimore.
Simbolika e përçarjes ishte anulimi i asaj që deri më tani ishte një pjesë rutinë e miqësisë franko-gjermane – takimi i rregullt i përbashkët i kabineteve të dy vendeve.
Pas një pauze për Covid-in, këto takime duhej të rifillonin në Fontainebleau të mërkurën. Por përballë mungesës së dukshme të bazës së përbashkët – gjithashtu, sipas Francës, si mosinteresimi i studiuar i disa ministrave gjermanë – u ra dakord të anulohej seanca.
Ardhja e Scholz për një samit dypalësh me presidentin francez është një përpjekje për të minimizuar dallimet, por askush nuk mashtrohet.
Duke qarë atë që e quajti gjendjen “akullnajore” të marrëdhënieve ndër-Rhine, gazeta Le Figaro tha në një editorial se ishte “rezultat i një ndryshimi të thellë gjeostrategjik – një ndryshim kontinental që filloi shumë kohë më parë dhe i cili është i destinuar të transformojë fytyra e Evropës”.
Thelbi i këtij ndryshimi – sipas analistëve francezë – është zgjimi i gjigantit të fjetur që është Gjermania, dhe realizimi i saj në agim se ajo duhet të zhvendoset për vete në një lagje gjithnjë e më të rrezikshme.
Për Francën, ky është një lajm i keq, sepse hedh dyshime mbi një supozim qendror të gjysmëshekullit të fundit: se duke ecur në hap me Gjermaninë, Franca jo vetëm që mund të frenojë fqinjin e saj më të pasur dhe më të fortë, por edhe të projektojë vizionin e saj për unitetin evropian.
Me një shije pothuajse mazohiste, komentatorët francezë kanë filluar të renditin mënyrat në të cilat Berlini kohët e fundit ka zgjedhur të ndjekë rrugën e tij në vend që të gjejë një marrëveshje me Parisin. Në fillim të këtij viti, kancelarja gjermane vendosi të blinte avionë luftarakë F35
Me riarmatosjen, Gjermania ka treguar një preferencë të qartë për pajisjen amerikane – si avionët luftarakë F-35 dhe sistemet e mbrojtjes ajrore Patriot – dhe duket e kënaqur të lë në pritje iniciativat e mbrojtjes evropiane të dikurshme.
E goditur nga kritikat se ishte thithur nga Vladimir Putin i Rusisë, Gjermania duket në ankth për të qetësuar fqinjët e saj lindorë duke e promovuar veten si krahu evropian i NATO-s, në vend që – siç do ta donte Franca – një partner në mbrojtjen e BE-së.
Për sa i përket energjisë, Gjermania është kundër një kufiri mbi çmimet e gazit, të cilin Franca e dëshiron. Ajo gjithashtu dëshiron që Franca të autorizojë një tubacion të ri për të transportuar gaz – dhe përfundimisht hidrogjen të gjelbër – nga Spanja. Por Franca refuzon.
Dhe pastaj është vendimi i Gjermanisë për të ofruar 200 miliardë euro (170 miliardë £) ndihmë shtetërore për bizneset dhe familjet për t’i kaluar ato nga kriza energjetike.
Për Francën kjo do të krijojë shtrembërime të rënda ekonomike, sepse vendet e tjera evropiane nuk do të jenë në gjendje të konkurrojnë me atë nivel subvencioni. Gjermanët përgjigjen se Franca vështirë se është në gjendje të japë mësime për paudhësinë e ndihmës shtetërore.
Në një artikull të titulluar “Çifti i ndjerë franko-gjerman”, komentatori veteran francez Nicolas Baverez tha se Franca duhet të fajësonte vetëm veten që e la veten të eklipsohej nga Gjermania gjatë viteve.
Ajo që ka ndodhur tani me luftën në Ukrainë, tha ai, thjesht zbuloi çekuilibrin që ishte tashmë aty. “Ndërsa Franca kënaqet duke folur për sovranitetin, Gjermania e ushtron atë”, shkroi ai./FolDrejt/
