Vetëm fati shpëtoi pushtimin e Vjenës nga jeniçerët osmanë të udhëhequr nga gjenerali shqiptar Kara Mustafa Pasha në 1683. Atëherë perandori Leopold I filloi ofansivën me princin Eugen von Savoyen dhe fitoi mbi trupat osmane, shkruan foldrejt.com.
Në korrik 1683 trupat osmane rrethuan Vjenën me 250 mijë ushtarë. Asnjë shtet europian nuk kishte aq ushtarë dhe vetë mbreti francez Luigj XIV do e kishte zili këtë armatë gjigante.
Humbja vjen pas kryeneçësisë së Kara Mustafa Pashës, i cili refuzoi këshillat e gjeneralëve tjerë për rrethimin e Vjenës. Për këtë ai më pas do dënohet me vdekje, megjithatë familja e tij përsëri do luante rol të rëndësishëm në Perandorinë Osmane.
Kjo vlen edhe si fillimi i rënies së osmanëve, pasi 15 vjet më vonë, 26 janar 1699, përherë të parë një sulltan osman duhej të nënshkruante Marrëveshjen e Karlovacit, që ishte edhe gjunjëzim karshi forcave të krishtera europiane. Hungaria pa një rajon të vogël të Banatit dhe pjesë të mëdha të Kroacisë u morrën nën kontroll të Habsburgëve, kurse fitore të mëdha morrën edhe polakët, venecianët dhe rusët.
Prej këtu, filloi njohja e fjalës “presion” për dinastinë osmane që nuk njihej prej 1453.
Marrëveshja e Karlovacit do krijonte një fuqi tjetër, atë të Habsburgëve, kurse osmanët për dyqind vitet e ardhshme do fillonte defansivën, në vend të ofansivës.
Përndryshe, tentimi për pushtimin e Vjenës nga osmanët ka ndodhur tre herë – njëherë me Sulltan Sulejmanin në 1529, që dështoi falë edhe kohës, rrethimi i dytë ndodhi në 12 shtator 1683 ku forcat osmane jo vetëm që humbën, por duheshin edhe të mbroheshin nga ofensiva e perandorit Leopold I. Për të kthyer dinjitetin osman mori një ofansivë të fundit Sulltan Mustafa II. (. 1695–1703) i cili nisi të (ri)pushtojë Hungarinë – por ai dështoi pas një sulmi të papritur në lumin Zenta.
Sulltani Mustafa 2 pa me sytë e tij sesi i vdiqën 30 mijë trupa dhe sesi mijëra armatime të osmanëve ranë në duart e forcave habsburgase të udhëhequr nga Eugeni. Emri i Eugenit shpejt do përhapej në Europë dhe do bëhej këshilltari kryesor i perandorit.
Shkatërrimi i Perandorisë Osmane ishte çështje kohe, por ajo shpëtoi falë aritmetikave të shteteve tjera europiane. Rusia, Franca, Spanja, Britania e Madhe kërkonin të ruanin statusin qou-në. Prishja e Perandorisë Osmane, prishte edhe balancat në Europë.
Por dinjiteti i Portës së Lartë ishte në rënie e sipër./Foldrejt.com
