Lufta në Ukrainë ka hyrë në javën e tretë, por ende forcat e armatosura dikur të famshme të Rusisë po luftojnë për të kontrolluar pjesën më të madhe të vendit.
Këta trashëgimtarë gafa të Ushtrisë së Kuqe thuhet se po shtrëngojnë kontrollin e tyre në Kiev, por rezultati mbetet thellësisht i pasigurt.
Aura e pathyeshmërisë që dikur mbështillte ushtrinë ruse është shkatërruar.
Reputacioni i saj qëndron në gërmadha mes rrënojave të pushtimit.
Frustrimi për ritmin e ngadaltë të përparimit ka çuar në një ndryshim në taktika. Në vend që të sulmojnë drejtpërdrejt, rusët kanë rrethuar qytetet e mëdha. Presidenti Volodymyr Zelenskiy thotë se si rezultat po vriten më shumë civilë ukrainas sesa ushtarë.
Kjo politikë frikacake dhe e pamatur ka çuar në mënyrë të pashmangshme në mizori, si sulmi vdekjeprurës i javës së kaluar në një maternitet në Mariupol.
Ai akt i poshtër dhe shënjestrimi i përsëritur, i qëllimshëm, pa dallim i zonave civile dhe i korridoreve humanitare që supozohet se mbrohen nga armëpushimet lokale, me sa duket përbëjnë krime lufte dhe krime kundër njerëzimit.
Kjo qasje barbare ndaj luftimeve, e parë më parë në luftën civile të Çeçenisë dhe Sirisë, dhe lufta e paprovokuar e agresionit të Rusisë, shkel ligjin ndërkombëtar siç është kodifikuar në vitin 1949 nga Konventat e Gjenevës dhe Karta e OKB-së, dhe e mbështetur, në teori, nga këshilli i sigurisë i OKB-së dhe gjykata ndërkombëtare e drejtësisë në Hagë.
Është me rëndësi jetike, siç ishte rasti në Siri dhe më parë në Bosnje, që OKB-ja, qeveritë perëndimore dhe grupet e të drejtave të njeriut të mbledhin prova dhe regjistrime të veprimeve ruse në mënyrë që liderët politikë me “përgjegjësi komanduese” dhe ushtarët në terren të japin llogari. Prokurorët në Gjykatën Penale Ndërkombëtare tashmë kanë nisur këtë proces.
Duke kundërshtuar mohimet e Presidentit Vladimir Putin, Moska tani pranon se rekrutët e papërvojë dhe të trajnuar keq janë në betejë. Me mijëra kanë vdekur.
Ky është një krim tjetër – i kryer nga Putin kundër popullit të tij.
Megjithatë, është rezistenca e guximshme, e papritur efektive e ngritur nga forcat e armatosura të Ukrainës dhe vullnetarët civilë që ka shkaktuar problemet më të mëdha për trupat ruse. Ata thuhej se do të mirëpriteshin si çlirimtarë. E kundërta po ndodh.
Gënjeshtra e madhe e Putinit, se ukrainasve u mungon liria, ka marrë fund. Në vend të kësaj, ata po luftojnë për t’u çliruar prej tij.
Frustrimi dhe padurimi i Putinit tani duket se po marrin një kthesë edhe më të keqe. Zyrtarët perëndimorë paralajmëruan javën e kaluar se, duke gjykuar nga veprimet e saj të mëparshme në Siri dhe inteligjenca e fundit, Rusia së shpejti mund të përdorë armë jokonvencionale – që do të thotë armë bërthamore kimike, biologjike ose me rendiment të ulët – për të thyer rezistencën e Ukrainës.
Armët kimike, veçanërisht agjenti nervor sarin dhe gazi i klorit, të shpërndara me raketa ose të hedhura si bomba, u përdorën vazhdimisht kundër civilëve sirianë.
Zyrtarët amerikanë dhe britanikë kanë frikë se historia mund të përsëritet pas pretendimeve të sajuara nga Kremlini, të përsëritura në mënyrë të papërgjegjshme nga Kina, se SHBA po operon në mënyrë të fshehtë laboratorë të bioarmëve në Ukrainë.
Frika është se gënjeshtrat e ndërlikuara në zemër të këtij operacioni të fundit synojnë të errësojnë përdorimin e afërt të armëve kimike ose biologjike të ndaluara nga vetë Rusia.
Përveç lëndimeve të tmerrshme të viktimave, armë të tilla kanë provuar aftësinë për të terrorizuar popullata të tëra.
Sado i çmendur të jetë ai, Putini duhet të kuptojë se sa i papranueshëm do të ishte një përshkallëzim i tillë.
Ndoshta ai kujton dështimin e Barack Obamës në vitin 2013, pas sulmit në Ghouta, për të imponuar “pasojat” që ai kishte kërcënuar.
Ndoshta Putin mendon se perëndimi do ta tolerojë atë përsëri.
Britania dhe SHBA kanë refuzuar të thonë saktësisht se çfarë veprimi, nëse ka ndonjë, mund të ndërmarrin.
Ne duhet të shpresojmë që Putinit t’i thuhet në mënyrë të pasigurt, përmes kanaleve diplomatike dhe ndoshta nga presidenti i Francës, Emmanuel Macron, i cili ende flet me të, se ai do të përballet me pasoja.
Është e qartë se krimet e luftës, krimet kundër njerëzimit dhe gjenocidi po kryhen çdo ditë nga Rusia.
Të gjithë ata që janë përgjegjës duhet të kuptojnë se do të mbajnë përgjegjësi, sado kohë të duhet. Do të ketë drejtësi për Ukrainën.
Burimi: The Guardian
