Ai së fundi ndjehej i paprekshëm. Me vite të tëra Kasem Sulejmani, komandanti i forcave iraniane Quds, në fakt sillej i tillë që të mos linte gjurmë. Veçanërisht gjatë udhëtimeve në vendet fqinje. Ai ishte një fantomë edhe kur luftonte personalisht në Halepo të Sirisë, të konsideruar së “Nëna e gjithë betejeve”. Por të gjithë e dinin, që ai vendoste për politikën iraniane nga Iraku deri në Liban, edhepse shumë pak persona e njihnin në fytyrë, shkruan foldrejt.com.
Ai u bë i njohur botërisht vitin e kaluar, gjatë pjesëmarrjes në takimet me gjeneralët dhe qendrat qeveritare në Bagdad. Deri atëherë ai ishte njëherë luftëtar nën hije, njëherë si popstar. Shumica mendonin se ai do kandidonte për president, kurse në fakt vetë ai i kishte hedhur poshtë zërat. Në fakt, në pozitën që kishte, ai llogaritej si personi i dytë më i fuqishëm në Iran – pas Ajotollah Khomeinit.
Pjesëmarrës në shumë lufta, Sulejmani, do ishte përgjegjës për shumë vrasje kundër civilëve dhe destabilizimin e shteteve të huaja, shkruan magazina më e madhe gjermane SPIEGEL.
“Ai ishte një kombinim mes shefit të shërbimit sekret, gjeneralit dhe të dërguarit të posaçëm,” do shprehej ish shefi i CIA, David Patraeus.
Por takimet e shpeshta publike sollën pranë Sulejmanit edhe kundërshtarët. Prej në vjeshtën e kaluar, izraelitët dhe amerikanët e dinin saktë se ku ndodhej dhe ku lëviste shefi i Qudsit.
Rekonstruksioni i vrasjes së Kasem Sulejmanit
Ushtria amerikane duhet ta ketë ditur që Sulejmani mëngjesin e 3 janarit fluturonte nga Damasku drejt Bagdadit. Në Damask ai duhej të kishte biseduar për hapjen e një korridori mes Sirisë dhe Libanit për të dërguar raketa drejt Hezbollahut libanez.
SHBA ishte mjaft e shqetësuar me Kasem Sulejmanin, për shkak të një sulmi raketor në bazën amerikane Kirkuk (Irak), ku me gjasë ishte lëshuar nga milicët shia të Kataibit, duke lënë të vrarë një amerikan. Akuzat e dirigjimit binin mbi Sulejmanin.
Prej atëherë presidenti amerikan Donald Trump kishte vendosur disa opsione për hakmarrje. Njëra sosh ishte tepër ekstreme, të vritej direkt koka e orkestrimit – gjeneralit Sulejmani. Ky opsion ishte vendosur në tavolinë prej 28 dhjetorit. Në 29 dhjetor, SHBA sulmoi bazën ushtarake të Kataib Hizbollah, duke lënë rreth 20 të vrarë. Por kjo nuk zgjodhi krizën, bile solli të kundërtën: dy ditë më vonë shiat me direktivë të Iranit, sulmuan ambasadën amerikane në Bagdad. Kjo të kujtonte ngjarjet e sulmeve ndaj ambasadave amerikane në 1979 dhe 2011 në Teheran dhe Bengasi.
Atëherë Trump u zemërua shumë dhe zgjodhi opsionin më radikal: nga villa e tij e pushimeve në Floridë, Mar-a-Lago, ai urdhëroi vrasjen e Sulejmanit. Ishte ora 2 e mëngjesit, 3 janar. Trupi i Kasem Sulejmanit do zbulohej vetëm falë unazës së tij, që ai nuk e hiqte kurrë. Gjithçka ishte shkrumbuar.
Rezyme e shkurtër e ngjarjeve në Lindjen e Mesme
Irani ka shtrirë ndikimin e saj për të qenë lojtar vendimtar në krijimin e qeverive në Liban, Irak, Siri dhe Jemen. Pikërisht në momentin kur protestues të shumtë arab u ngritën për të kundërshtuar ndikimin iranian në Irak dhe Liban, ndodhi edhe vrasja e Sulejmanit, që tashmë nuk i dihet si do marrë kahja.
Irakenët arab (shumica shia) janë të zemëruar me iranianët edhe për shkak të një konflikti tetëvjeçar që solli vrasjen e miliona banorëve, kurse sirianët arab (shumica dërrmuese sunite) janë të shqetësuar me iranianët për shkak të vrasjeve të shumta në vendbanimet sunite.
E ardhmja e Lindjes së Mesme duket përsëri i paparashikueshme./Foldrejt.com
