Edona Qerimi Beqiri – studente e masterit pranë UBT – Prishtinë
Nevojat energjetike kanë bërë që shumë nga pjesëtarët në organet e shtetit Shqipëtar, më konkretisht Ministri i Energjisë dhe Industrisë të mendojnë seriozisht për krijimin e disa hidrovcentraleve në shtratin e lumit Vjosë. Por duke parë rëndësinë që ka ky lum i cili njihet si perla e ballkanit, shumë organizata joqeveritare kanë kundërshtuar një gjë të tillë dhe kanë dale në mbrojtje të Vjosës .
Kundër kësaj politike kanë dalë edhe shoqatat e tjera dhe shkencëtarët të cilit kanë vlerësuar se me ndërtimin e hidrocentraleve më shumë do të krijohen dëme sasa dobi, për shkak se gjatë ndërtimit të digave do të bëhet lëkundja e pllakave tektonike dhe do shkaktohen më shumë termete në atë zonë e cila edhe ashtu ka qenë e prekur nga termetet, por deri tani për fat të mirë me lëkundje të cilat kanë qenë më lehtë të rikuperueshme. Përveç qytetarëve të vendit që kanë kundërshtuar këtë vendim të Qeverisë, një gjë të tillë e ka bërë edhe shoqata gjermane River Watch me pretekstin për ta kthyer luginën e Vjosës në park kombëtar. Ata kanë filluar një fushatë me parullën: “Të shpëtojmë zemrën e kaltërt të Evropës, lumejtë e Ballkanit”. Fushata përqëndrohet në një zonë që shtrihet nga Sllovenia e deri në Shqipëri ku janë planifikuar të ndërtohen mbi 570 hidrocentrale.
Lumi Vjosa në Shqipëri është një nga lumenjtë e fundit të egër të Evropës. Më shumë se 60% e të gjithë lumenjve në rajon janë në gjendje të mirë ose shumë të mirë hidro-morfologjike. Përveç kësaj, këta lumenj janë “pikat e nxehta” më të mëdha të biodiversitetit. Rreth 69 lloje peshqish janë endemike dhe më shumë se 50% e të gjitha llojeve të molusqeve të ujërave të ëmbla në Evropë, janë të përhapura në lumenjtë e Ballkanit. Megjithatë, kjo “Zemër Blu e Evropës” kërcënohet nga ndërtimi i hidrocentraleve.
Andaj duhet mbështetur fuqishëm politika që kjo pjesë konkrete të shëndrrohet në park nacional kombëtar dhe në këtë mënyrë do të shtohen të ardhurat nga turizmi për shtetin shqipëtar e do të ruhet kjo perlë, ashtu si e meritonë e jo të shkatërrohet për interesa të ndokujt.