Ilir Seci
Lajmi për restaurimin e shpisë së Xhafer Devës në Mitrovicë i ka ba me dalë haptas dy kategori krijesash në hapësinën shqiptare: titistët dhe enveristët. Faktikisht, vështirë se mund quhen “dy kategori”, sepse në thelb janë nji kategori e vetme, pjella të së njajtës mitër që u mbars me 8 mandor 1941 nga emisarët e Titos, Miladin Popoviqi dhe Dushan Mugosha. Mbajtja e të njajtit qëndrim ndaj figurës se Devës dhe reagimi në unison rishtasi e provoi edhe njiherë tjetër se titistët dhe enveristët janë e njajta kategori. E njajta kategori që mendon se Kosova asht çlirue në vitin 1944 … E njajta kategori që refuzon me pranue se për shqiptarët e Kosovës lufta ka mbarue me 12 qershor 1999 … Deri atë ditë fatlume qershori, Kosova vetëm ka ndrrue pushtues që ia kanë nxanë vendin njani-tjetrit, të paktën nga pushtimi osman e deri atë ditë kur militarët serbë ikën nga Kosova.
Mbas pushtuesit osman erdhën serbët, për pak kohë austro-hungarezët, prapë u kthyen serbët, nji pauzë e krijuen fashistët/nazistët që paradoksalisht patën dorën ma të lehtë nga të tanë pushtuesit. Me të mbarue Lufta e Dytë Botnore u rikthyen shovinistët serbomedhej të maskuem si marksistë, por prangat nuk ia hoqi askush Kosovës …
Vetëm titistët dhe enveristët mendojnë se lufta ka mbarue me 29 nandor 1944…
Vetëm titisto/enveristët e sulmojnë Xhafer Devën, por harrojnë se Xhafer Deva mbas Luftës së Dytë Botnore ka jetue e veprue në Shtetet e Bashkueme të Amerikës, në Palo Alto, Kaliforni, derisa ka vdekë,
Shtetet e Bashkueme të Amerikës që e kanë fitue Luftën e Dytë dhe kanë dënue me gjyqe bashkëpunëtorët e nazistëve dhe fashistëve, me e pasë konsiderue të tillë Xhafer Devën nuk i kishin dhanë leje qëndrimi (azil politik, pra i ofruen mbrojtje shtetnore); nuk i kishin dhanë leje qëndrimi për me ndejtë në ShBA dhe as nuk e kishte ftue kush me mbajtë ligjërata në universitete, për ma tepër në Akademinë Ushtarake në West Point.
Boll me këtë kakofoni të dalun boje…
Kategoria e titisto/enveristëve që u hodhën në sulm kundër Devës në hapësinën shqiptare janë gazetarë që mendërisht nuk kanë dalë kurrë nga Jugosllavia e Titos; analistë pinjoj të funksionarëve të naltë të Republikës Popullore Socialiste të Shqipnisë, si dhe funksionarëve shqiptare të Republikës Socialiste Federative të Jugosllavisë. Ata në unison u akorduen në sulme. Narrativa e tyne sugjeron se e bajnë “emën të drejtësisë dhe distancimit nga e kaluemja e errët e krimeve të Luftës së Dytë” …
Po të kishin qenë kaq parimorë sa shiten kjo kategoria, ateherë pse nuk reaguan kështu edhe kur u restaurue ne Gjinokastër shpia e diktatorit të përbindshëm Enver Hoxha që ka vrarë e burgosur shqiptarë ma shumë edhe se pushtuesit!?
Pse heshtën?
Po të kishin qenë kaq parimorë këta shitësit ambulantë të moralit të gazetave-tezga apo kioskave-studio televizive, pse nuk e thanë nji fjalë kur shkrimtarit të oborrit iu restaurue shpia në Gjinokastër, shkrimtarit kryesor të oborrit diktatorial, Malo Kadare?
Pse nuk reaguen kur këtij shkrimtari përgjegjës për indoktrinimin enverist iu ble 300 mijë euro apartamenti i falun nga shteti në Tiranë dhe ia shndërruen në muze?
Pse nuk reaguen kur u emnuen rrugë me emna kriminelësh te diktarures si Mehmet Shehu apo kur u ringritën bustet e vrasësve si Hysni Kapo?
Pse nuk reaguen kur nisen me plotesue lista për ngritjen e shtatores se Fadil Hoxhës?
Nëse flitet për parime morale ato si rregull duhen zbatue njisoj, apo jo?
Por, jo, për titisto/enveristët parimet zbatohen vetëm kur sulmohen kundërshtarët, kurse për ata vetë nuk vlejnë ato parime, veten e përjashtojnë nga gjykimi.
Çfarë trishtimi, kur i sheh se ende kanë mbete të kapluem në rrjetën imagjinare të RSFJ-së.
Me sa duket skllavit ideologjik edhe po iu hoqën zinxhirët që ia zaptonin trunin, prapëseprapë ato zinxhirë kanë lanë gjurmë duke ua nxanë vendin rrudhave të trunit …
