Shqipëria e vitin 1938 dhe fillimin e 1939 ndodhej në një krizë financiare, kjo pasi Italia fashiste po vononte derdhjen e fondeve të huasë në bazë të marrëveshjes së vitit 1936, me qëllimin që “Mbreti Zog të vendosej në vështirë ekonomike.”
Por në këto momente një propozim tjetër vjen për Shqipërinë. Një hebre polak i quajtur Uriewitz, përfaqësues i Komitetit të Përbashkët për Ndihmën ndaj Hebrejve, kishte premtuar për shtetin shqiptar një shumë vjetore prej 100 milion lirash, kundrejt së drejtës për të sistemuar në Shqipëri 10 mijë hebrej në vit.
Projekti, – raportonte ministri italian në Tiranë, Francesco Jacomonin, – përkrahet nga Mbretëresha Geraldinë dhe nga ndihmësi i afërt i Mbretit, Abdurahman Mati, ndërsa Zogu ngurron. Por gjendja e vështirë financiare, – paralajmëronte ai, – mund ta shtyjë Mbretin të pranojë.
Siç u kuptua më vonë, Zogu nuk kishte pranuar një ofertë të tillë, duke e ruajtur pavarësinë shqiptare deri në prill 1939, kur u sulmua pabesisht nga Italia fashiste dhe ku mbreti kreu një veprim kontestues – u arratis sëbashku me thesarin.
Vërejtje: Ky artikull është shkruar me ndihmën e librit “Pushtimi” me autor Ilir Ikonomi./Foldrejt.com
