Llogaritjet e Vladimir Putinit në Ukrainë ishin të gabuara, duke filluar nga besimi se forcat e tij ishin më të afta se ç’janë në të vërtetë, deri te besimi i mitologjive të tij për Ukrainën që nuk ishte një vend i vërtetë. Ishin pikërisht këto arsye që e bindën Putin të niste një luftë katastrofike.
Ndërsa perceptimet e tij të gabuara për Ukrainën janë shumë më të thella, llogaritjet e tij të gabuara për Perëndimin, për ironi, nuk janë aq befasuese.
A i dhanë vërtet Gjermania dhe vendet e tjera një arsye për të menduar se do të përballej me pasoja të mëdha nëse do të pushtonte Ukrainën?
Në mënyrë të ngjashme, a ishin veprimet e Amerikës mjaft të besueshme për ta bindur atë për paralajmërimet e administratës së Biden për çmimin që Rusia do të paguante nëse ai do të pushtonte Ukrainën?
Kini parasysh se, në rastin e Gjermanisë, ka pasur paqartësi për fatin e tubacionit të gazit natyror Nord Stream 2 deri në momentin që Rusia kur pushtoi Ukrainën. Për më tepër, për vite me radhë Gjermania dhe vendet e tjera në Europë nuk ishin të gatshme të modernizonin forcat e tyre ose të përmbushnin objektivin e NATO-s që anëtarët të shpenzonin 2 për qind të prodhimit të tyre të brendshëm bruto për mbrojtjen, raporton abcnews.al.
Për sa i përket Shteteve të Bashkuara, shikoni historikun: Putin nuk respektoi integritetin territorial dhe paprekshmërinë e kufijve me pushtimin e Gjeorgjisë në 2008 dhe me ndarjen e Osetisë dhe Abkhazisë prej saj dhe reagimi amerikan ishte shumë i kufizuar.
Po kështu, ishte edhe përgjigja e SHBA-së dhe Europës ndaj aneksimit të Krimesë të Ukrainës në 2014. Vendet vendosën sanksione kundër Rusisë por ato nuk patën një efekt të madh në ekonominë ruse. Presidenti Obama mori vendimin për të mos ofruar armë vdekjeprurëse për Ukrainën, duke theksuar se diçka e tillë do të shkaktonte përshkallëzimin e konfliktit nga Rusia.
Kur Rusia dërgoi forcat në Siri në vitin 2015 për të shpëtuar regjimin e Asadit, as SHBA-ja dhe as Europa nuk reaguan. Por Putini ndryshoi ekuilibrin e forcave atje me një kosto të ulët dhe pa marrë parasysh vrasjen e civilëve, duke bombarduar civilët për të terrorizuar popullsinë lokale dhe për të çpopulluar zonat.
Organizata e Kombeve të Bashkuara u dha rusëve koordinatat se ku ndodheshin spitalet dhe klinikat dhe, siç vuri në dukje një hetim i New York Times, rusët e përdorën atë informacion jo për të shmangur bombardimin e atyre zonave, por për t’i goditur ato.
Sigurisht, ajo që bie në sy është hezitimi i SHBA-së, por a është më e rëndësishme kjo në llogaritjen e Putinit sesa fakti që ai theu çdo premtim që bëri për Sirinë si me Obamën ashtu edhe me presidentin Trump.
Kujtojmë se Trump, në takimet e tij me Putinin në vitin 2017, njoftoi fillimisht vendosjen e një armëpushimi dhe, më vonë, krijimin e zonave të de-përshkallëzimit në Siri, asnjë prej të cilave rusët nuk e përmbushën.
Dhe, si me administratën e Obamës, nuk kishte asnjë kosto.
Ndryshe nga Obama, Presidenti Trump mund të ketë dërguar pajisje vdekjeprurëse në Ukrainë por jo të raketave antitank Javelin. Më keq akoma, Trump vendosi në pikëpyetje nenin 5 (sulmi ndaj njërit është sulm ndaj të gjithëve) të NATO-s, qortoi vazhdimisht anëtarët e NATO-s dhe krijoi përshtypjen se ai mund të tërhiqej nga aleanca nëse do të fitonte një mandat të dytë.
.Sikur të mos mjaftonte kjo, tërheqja kaotike e administratës së Biden nga Afganistani konfirmoi se fuqia e SHBA-së po zvogëlohej dhe se nuk kishte asnjë detyrim sigurie ndaj Ukrainës.
Asnjë nga këto nuk justifikon luftën e pandërgjegjshme të Putinit kundër popullit të Ukrainës.
Mobilizimi i europianëve për të rritur kostot ndaj Rusisë pas pushtimit të saj në Ukrainë është një shembull se ne mund t’i udhëheqim të tjerët kur bëhet fjalë për sfida thelbësore ndërkombëtare. Megjithatë, nëse duam që të tjerët të sfidojnë normat ndërkombëtare ose rajonale duhet të dinë se do të paguajnë një çmim të madh.
Në Lindjen e Mesme – ku Irani drejtpërdrejt dhe nëpërmjet përfaqësuesve të tij ka sulmuar bazat ku amerikanët kanë qënë të pranishëm në Irak dhe Siri, duke goditur Arabinë Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe dhe duke promovuar terrorizmin kundër Izraelit, reagimi amerikan kaqenë shumë i kufizuar.
Për ta ndryshuar këtë, Amerika duhet të reagojë kur një vend sulmohet, duke vendosur një kosto më të lartë se ajo që është shkaktuar dhe të punojë me aleatët në mënyrë aktive për të kundërshtuar sulmet ndaj tyre.
Nuk ishte provokimi ai që e shtyu Putinin të pushtonte Ukrainën. Ishte dobësia e Ukrainës dhe Perëndimit.
Të tjerët – qoftë presidenti i Kinës Xi Jinping, Kim Jong Un i Koresë së Veriut apo udhëheqësi suprem iranian Ali Khamenei thjesht po vështrojnë, ashtu siç bëri Putin, për shenja të fuqizimit të SHBA-së, jo dobësisë.
Putin ka shërbyer si një “thirrje zgjimi” për Perëndimin, por është e rëndësishme t’i kushtojmë vëmëndje.
Burimi: The Hill
