Dritëro Agolli është poeti më i madh i shekullit të 20-të dhe njëherësh njëri ndër kokat më të vyera të kombit shqiptar. Në këto kohë ku Kuvendet shqiptare ziejnë nga batutat banale, sjellim një këshillë sesi sipas Dritëroit duhet të jetë roli i këtij institucioni?
-Kuvendi në të gjitha vendet duhet të jetë një shkollë për ata që e dëgjojnë. Ata që përfaqësojnë popullin aty duhet të japin shembullin e më të mirëve, që të tjerët kur t‘i dëgjojnë t‘u heqin kapelën, apo të përcjellin ndershmëri e kulturë.
Edhe nxehjet mes palëve që provokojnë batuta duhet të jenë më të bukura ose më të gjetura. Kritikat duhet të jenë të gjetura, të mbartin dhe kapacitetin e atyre që i bëjnë ato. Mund t‘u jap dy shembuj sesi mund të kalohen me zgjuarsi situata që provokojnë acarime gati-gati banale, siç ndodh në Kuvendin tonë.
Një nga kryeministrat e Anglisë, nuk më kujtohet emri (por kjo ngjarje është diku nga vitet ‘30-të), rridhte nga një familje e varfër. I ati i tij kishte qenë karrocier dhe me gomar e kishte pasur karrocën. Dhe në Parlament, për ta kritikuar u ngrit njëri dhe i tha : “Ku e ke atë karrocën”? Dhe Kryeministri me elegancë iu përgjigj: “Nuk e di ku është ajo karroca ime, por gomerët këtu janë”.
Ja me kaq mund të jetë një përgjigje e thjeshtë për të eliminuar shprehjet e tepërta që nuk duhet të jenë në fjalorin e njerëzve që duhet të përcjellin kulturë.
Në një mbledhje ndërkombëtare, një ministër i Jashtëm i Luksemburgut sulmoi një shtet të madh të asaj periudhe. Dhe u ngrit përfaqësuesi i këtij shteti të madh pasi e dëgjoi dhe tha: “More çfarë t‘i bëj këtij Luksemburgut, se ky do të na dërrmojë fare, se me Amerikën e gjejmë një gjuhë, por ky është fare i tmerrshëm”. Kaq qe përgjigjja e tij. Domethënë duhet të ketë mënyra sesi të shprehet edhe humori, por edhe vënia përpara për ta bërë tjetrin qesharak, por jo me replika tepër banale…, shprehej Dritëro Agolli./Foldrejt.com
