Skllavëria moderne ndodh pothuajse në çdo vend të botës, pavarësisht nga përkatësia etnike, kultura ose feja, shkruan Anadolu Agency, përcjell Fol Drejt.
Në fakt, më shumë se gjysma (52%) e gjithë punës së detyruar dhe një e katërta e të gjitha martesave të detyruara (që konsiderohen si skllavëri moderne) mund të gjenden në vendet me të ardhura të mesme të larta ose me të ardhura të larta, sipas Organizatës Ndërkombëtare të Punës (ILO).
Veçanërisht në vitet e fundit, numri i njerëzve në skllavërinë moderne është rritur ndjeshëm.
Në vitin 2021, 10 milionë njerëz më shumë ishin në skllavëri moderne në krahasim me vlerësimet globale të vitit 2016, sipas organizatës.
Në të njëjtin vit, 50 milionë njerëz jetonin në skllavëri moderne, duke përfshirë 28 milionë në punë të detyruar dhe 22 milionë në martesa të detyruara, tha ILO.
ILO raportoi se shumica e rasteve të punës së detyruar (86%) gjenden në sektorin privat.
Puna e detyruar në sektorë të ndryshëm nga shfrytëzimi seksual komercial përbën 63% të të gjithë punës së detyruar, tha ILO, ndërsa shfrytëzimi i detyruar seksual komercial përfaqëson 23% të të gjithë punës së detyruar, me gati katër nga pesë nga ata që janë në shfrytëzim seksual të detyruar komercial janë gra ose vajza.
Puna e detyruar e imponuar nga shteti përbën 14% të njerëzve në punë të detyruar, tha ILO.
Pothuajse një në tetë nga të gjithë ata që janë në punë të detyruar janë fëmijë (3.3 milionë), me më shumë se gjysma që vlerësohet të jenë viktima të shfrytëzimit seksual komercial, tha ILO.
Aidan McQuade, një nga zërat kryesorë kundër skllavërisë dhe autori i librit Udhëheqja Etike: Marrja e Vendimeve Morale nën Presion, tha për Anadolu se rritja është për shkak të ekonomisë politike, ligjeve të vjetruara, zakoneve dhe “politikave që e lehtësojnë këtë. ”
Disa faktorë luajtën një rol të rëndësishëm në krijimin e një mjedisi në të cilin njerëzit mund të shfrytëzohen dhe skllavërohen, tha McQuade, duke shtuar se vizat e shtrënguara i bëjnë punëtorët migrantë veçanërisht të cenueshëm ndaj shfrytëzimit të punëdhënësve të tyre.
28 milionë njerëz që vlerësohet të jenë në punë të detyruar janë skllavëruar brenda zinxhirëve të furnizimit dhe operacioneve të shumë bizneseve private që operojnë në rrugë të mëdha dhe në lagje tregtare në modë, tha ai.
Për shembull, në Azinë Jugore dhe Juglindore, ka “shkelje të tmerrshme të të drejtave të njeriut”, duke përfshirë skllavërinë pothuajse në çdo fazë të procesit të veshjes, ku shumica e veshjeve që rezultojnë përfundojnë duke u veshur nga “njerëz si ju dhe unë”.
Disa nga punëtoritë e elektronikës në Azinë Juglindore dhe Qendrore dihet se “shfrytëzojnë ndjeshëm” njerëzit, përfshirë fëmijët, tha McQuade, duke shtuar se shumë kompjuterë dhe celularë prodhohen në fakt nga skllavëria.
Anijet e peshkimit në botë kanë staf nga njerëz që janë skllavëruar në kushtet më brutale, ku vrasja nuk është një dënim i rrallë, shtoi McQuade, i cili është gjithashtu një ish-drejtor i Anti-Slavery International.
Sipas tij, në industrinë e transportit detar ka edhe shfrytëzim të konsiderueshëm dhe punë të detyruar.
I gjithë sistemi i punës së detyruar po “shfrytëzon dëshpërimin e njerëzve shumë të varfër” të cilët po përpiqen të dalin nga varfëria, tha ai.
Ideologjikisht i përkushtuar ndaj skllavërisë
Politikat, praktikat dhe ligjet për të mbrojtur njerëzit që janë në rrezik të skllavërimit “duhet të vendosen”, tha McQuade.
Por në vend të kësaj, “ajo që ne po shohim është shumë fjalë, nga qeveritë e botës, nga elitat e botës, të cilat thjesht nuk po vendosin politikat dhe ligjet e nevojshme për të mbrojtur njerëzit e varfër nga dhuna në punë.”
Ai tha se qeveritë në mbarë botën nuk po bëjnë mjaftueshëm për shkak të injorancës që i bën ata të ngatërrojnë çështjen e trafikimit me çështjen e kontrabandës.
Kontrabanda, shpjegoi ai, po thyen rregulloret e imigracionit ndërsa trafikimi i qenieve njerëzore po i vendos njerëzit në “situata skllavërie”.
E megjithatë “këto dy fjalë përdoren pothuajse në mënyrë të ndërsjellë nga shumë politikanë kryesorë, gjë që tregon një mungesë thelbësore të të kuptuarit të problemit. Dhe nëse nuk e kuptoni një problem, nuk mund të gjeni zgjidhje për të”, shtoi McQuade.
Sipas tij, disa vende kanë krijuar për vete ato që mendojnë se janë avantazhe konkurruese ekonomike duke u bazuar në faktin se lejojnë që një pjesë e popullsisë brenda kufijve të tyre të shfrytëzohet.
Skllavëria priret të imponohet në sektorët e shoqërisë ndaj të cilëve sektorët më të fuqishëm kanë paragjykime, tha McQuade.
Me fjalë të tjera, skllavëria nuk ka gjasa të bëhet një çështje politike nëse u shkaktohet njerëzve kundër të cilëve ekzistojnë paragjykime, pasi në këtë mënyrë nuk do të ketë baza të opinionit publik që kërkon që politikanët të bëjnë punën e tyre.
Megjithatë, disa qeveri madje janë të përkushtuara ideologjikisht ndaj skllavërisë pasi kanë krijuar ekonomi politike të bazuara në skllavërinë e sponsorizuar nga shteti, argumentoi ai.
Për shembull, në Korenë e Veriut, Myanmar dhe Eritrea, e gjithë ekonomia politike është e përqendruar dhe e bazuar në skllavërimin e pjesëve të mëdha të popullsisë, shtoi McQuade.
Ligjet perëndimore që nxisin skllavërinë
McQuade sugjeroi se “një model shtetëror për skllavërinë” zbatohet në pjesën më të madhe të Evropës Perëndimore.
Kjo ishte e dukshme kur në vitin 2015, Mbretëria e Bashkuar prezantoi Aktin e Skllavërisë Moderne, i cili kërkonte disa mbrojtje dhe disa vepra të reja në lidhje me skllavërinë. Por më pas, në vitin 2016, doli me Aktin e Emigracionit, i cili prezantoi veprën penale të punës së paligjshme.
Shumica e njerëzve që janë skllavëruar në Mbretërinë e Bashkuar do të hynin në kategorinë e punës së paligjshme brenda atij ligji të ri, që do të thotë se ata që po i skllavërojnë ata më pas kanë një fuqi shtesë kontrolli mbi ta, tha McQuade.
“Mbretëria e Bashkuar, në mënyrë interesante, për momentin po e bën politikën e saj në lidhje me skllavërinë më koherente, por po mbështet më shumë skllavërinë si rezultat i kësaj,” tha ai.
“Nëse shikoni trajtimin e migrantëve dhe futjen e veprës penale të hyrjes së paligjshme në Mbretërinë e Bashkuar, kjo është e gjitha një grup politikash shumë ksenofobike që thjesht nuk i interesojnë më njerëzit që janë viktima të skllavërisë.”
Sipas ILO-s, punëtorët migrantë kanë më shumë se tre herë gjasa të jenë në punë të detyruar sesa punëtorët e rritur jo-migrantë.
Guy Ryder, një ish-drejtor i përgjithshëm i ILO-s, tha se është “tronditëse që situata e skllavërisë moderne nuk po përmirësohet” dhe se “asgjë nuk mund të justifikojë vazhdimësinë e këtij abuzimi themelor të të drejtave të njeriut”.
Shumë nga njerëzit që po dalin nga Afrika dhe po përpiqen të kalojnë Mesdheun po kalojnë përmes Libisë.
“Ka pak ligj. Ka pak sundim të ligjit atje”, tha McQuade.
Ka shumë milici që vrapojnë përreth duke “skllavëruar” veçanërisht emigrantë nga jugu në Afrikën Sub-Sahariane dhe nga Kepi i Afrikës, por edhe nga pjesë të tjera të botës që po përpiqen të kalojnë tranzit përmes Libisë në Evropë, vuri në dukje ai.
Sipas McQuade, Bashkimi Evropian po mbështet autoritetet libiane që të pengojnë emigrantët të udhëtojnë përtej kufijve.
Si rezultat, tha ai, nuk po ofron rrugë të mjaftueshme për këta emigrantë dhe nga ana tjetër po i lehtëson ata në situata të shfrytëzimit në vende si Libia.
Zhdukja e skllavërisë moderne
Adresimi i skllavërisë moderne në një mënyrë gjithëpërfshirëse kërkon një program gjithëpërfshirës që së pari shqyrton anulimin e borxhit midis popullatave të cenueshme nga skllavëria në të gjithë globin, tha McQuade.
Ai tha gjithashtu se asnjë vend askund në botë nuk duhet të lejohet të ketë një sistem vizash që lidh punësimin e punëtorëve migrantë me punëdhënës të veçantë, duke u dhënë atyre punëdhënësve specifikë fuqinë për t’i shfrytëzuar dhe keqpërdorur ata punëtorë.
“Kjo është diçka që duhet të bëhet e paligjshme në të gjithë botën,” theksoi ai.
Edukimi i komuniteteve vulnerabël për skllavërinë, si dhe mundësimi i qasjes së tyre në sindikata janë hapa të tjerë të rëndësishëm që vendet duhet të ndërmarrin për të çrrënjosur skllavërinë, shtoi ai. /FolDrejt/
