Një nga nderimet më të mëdha në industrinë e filmit është fitimi i një Oscar, dhe shumica e aktorëve, regjisorëve, skenaristëve dhe muzikantëve të nominuar shpenzojnë muaj duke përgatitur fjalimet e tyre në rast se fitojnë statujën e artë, shkruan Klix, përcjell Fol Drejt.
E ndërsa shumica e fjalimeve gjatë pranimit të çmimit prestigjioz harrohen shpejt, nuk ndodhi kështu me Anne Hathaway dhe fjalimin e saj pasi fitoi Oscarin për aktoren më të mirë dytësore për rolin e saj në filmin “Les Miserables” 10 vjet më parë.
“Unë pata një ëndërr dhe u bë realitet”, tha aktorja mes lotësh teksa pranoi statujën e artë.
Gjatë fjalimit të saj dyminutësh, Anne falënderoi bashkëpunëtorët, kolegët dhe bashkëshortin e saj, por publiku e quajti fjalimin e saj gabimisht modest, shumë të përsëritur dhe të pasinqertë.
Postimet me hashtag #IHateAnneHathaway (Unë e urrej Anne Hathaway) u grumbulluan shpejt në Twitter dhe aktorja nuk u ndihmua nga historia se ajo refuzoi të vishte fustanin e Valentino-s, sepse dëgjoi se kolegia e saj Amanda Seyfried do të vishte një të tillë.
Titulli i “aktores më të urryer” e ndoqi Anne për vite me radhë.
Disa vite më vonë, aktorja shpjegoi se çfarë ndodhi në të vërtetë.
“U ndjeva shumë në siklet. E humba mendjen duke bërë atë film dhe ende nuk isha kthyer në realitet. Pastaj më duhej të qëndroja para njerëzve dhe të ndjeja diçka që nuk e ndjej, që është lumturia e thjeshtë. Është një gjë e qartë, ti fiton një Oscar dhe kjo duhet të bëjë të lumtur. Unë nuk u ndjeva kështu. U ndjeva fajtor që qëndrova atje me një fustan që kushtonte më shumë se sa do ta shohin disa njerëz ndonjëherë në jetën e tyre, dhe për fitimin e një çmimi për portretizimin e dhimbjes që ende duket të jetë pjesë e përvojës sonë kolektive si qenie njerëzore. Unë u përpoqa të pretendoja se isha e lumtur. Është e vërtetë dhe ndodhi”, tha ajo në një intervistë. /FolDrejt/
