*Poezi nga Fatjona Bajraj
M’kujto t’buzëqeshun
Edhe kur zani i t’keshmes teme t’kete mbaru
M’kujto t’buzëqeshun
Edhe kur xhani prej bedenit t’ketë shku
M’kujto t’buzëqeshun
Edhe kur sytë nuk i hap ma dynjasë
M’kujto t’buzëqeshun
Se daim frymoj me ruh udhëve t’sevdasë
M’kujto t’buzëqeshun
Edhe nëse ndoiherë ftyrën ta kam ngrysë
M’kujto t’buzëqeshun
Se ngrysja e ashkut asht e amël si e kajtmja e fëmisë
M’kujto t’buzëqeshun
Edhe kur ki mija hale me m’kujtu
M’kujto t’buzëqeshun
Se t’tillë jar daim m’bane me kanë ti mu
M’kujto t’buzëqeshun
Se jam pasqyrë e xhemalit tan
M’kujto t’buzëqeshun
Se ti bane nurin e ftyrës me dalë n’mejdan
M’kujto t’buzëqeshun
Se prej ashkut tan krejt perdet m’jane grisë
M’kujto t’buzëqeshun
Kur me sy t’përlotun prej ashku drejt Tij t’jem nisë
M’kujto t’buzëqeshun
Kurdo qe n’menje t’bjen i yti xhan
M’kujto t’buzëqeshun
Se ti je vetë hareja e t’keshmes teme i jemi xhanan.
Me nji dert ashku jam dertnu
Gjynyli fort jar m’asht mallu
Derman s’un po i gjej kerku’
Edhe hijen tane me pa e kisha përqafu
Uji i zemrës m’ka shteru
Se ashku yt ke sebil i ktij xhani
Dallgët e mallit përplasen shkëmbinjve
T’ruhit ma t’vetmum t’ktij xhihani
Ymni jem asht si defter
N’çdo fillim flete ti shkruhesh
Krejt germat e derdhuna dëshmojnë
Se ti jar mes rreshash ruhesh
Kaltërsia e ashkut na e mbulon qenien
E na i jep shpirtnave huzur
Ama njani jem det tjetri qiell
Qe t’bashkueme nuk bahen kurrë
Kujtimet për ty n’zemër mbeten
Si qitapet e pluhnosuna n’rafta t’vjetër
Daima jetoj, frymoj me to
Se nuk kam jar sebep e mana tjetër
Ashku s’u shujka me largim
As nuk mbarojka me ndamje
U rritka bashkë me mallin
Veç xhemalit tan s’shoh tjetër pamje
*Shkëputur nga revista ‘Uji’/FolDrejt/