Poezi nga Jonna Bajraj të botuara fillimisht në revistën letrare “Uji”
TI S’E DI JAR ÇKA ASHT MALLI
Ti s’e di jar çka asht malli
Çka asht kohën me gjoks me shty
Ti s’e di jar çka asht hasreti
Asht vetë xhehenem vakti pa ty
N’mure t’zemrës teme t’lodhun
Jehon përmallshëm zani yt
Asht kaplu prej errsinës t’mungesës
Vdes e ngjallet për çdo ditë
Ti s’e di jar çka asht dimni
Çka asht t’ftoftin n’palcë me ni
Ti s’e di jar çka asht acari
Njëjtë qysh s’di sa zor asht jeta pa ty
N’sytë e mi hajali t’shfaqet
Menja t’lypë nëpër dynja
N’çdo fytyrë t’çdo mahluku
Veç xhemalin tan jam tuj pa
Ti s’e di jar çka asht zindani
E çka asht n’haps pa faj me ra
Ti s’e di jar çka asht robnia
Qysh s’e di çka asht n’ty me kanë n’sevda.
HALI VAV I ASHKUT
S’ma ze goja fjalën ashk për me e citue
Kur hala vedit s’kam mujtë me ia pranue
Qe kam ra n’nji derd, pa derman mjerue
Ashku m’ka kaplue, n’kit udhë jam dashtunue
Dy sytë e ballit m’janë shue e qorrue
Syni i zemrës m’asht çelë, m’asht zgjue
Nuk shoh ditë as dritë, errsina m’ka zaptue
Sall n’lejlin katranan hilali m’asht diftue
Gojë e guhë dikur i pata posedue
Të dyjave mana t’mdhaja iu pata ngarkue
Goja asht heshtë, guha n’memece â shndrrue
Kur foli gjynyli, krejt alemi nisi me ndërrue
Malli mylku i dynjasë m’kish pas hutue
Mevki e makami ruhin ma kish pas robnue
Rahmeti i ashkut, ma i bukuri shi ra m’i mue
Me çdo pikë që m’lagu, xhanin m’ka pastrue
Ashikat nuk kanë gjumë Junusi ka diftue
Ujë, bukë e majnë trupin, shpirt daima untue
Etja, unja veç me prani t’jarit nisin me u shue
T’kanit larg mashukut â si n’zindan burgue
Derdin tem s’muj kurrkujt me ia kallxue
Kush s’ka dert, Vahiden s’munet me kuptue
Dermani kenka vetë derdi, s’kisha besue
Pa ashk t’Jusufit te Haku s’muj me shkue./FolDrejt/
