Një numër në rritje njerëzish kanë vështirësi për të fjetur. Kështu, një studim i mëparshëm ka treguar tashmë se një e treta e të rriturve në Britaninë e Madhe kanë hasur pagjumësi ose probleme të tjera të gjumit të paktën një herë në jetën e tyre.
Si pasojë e mungesës së gjumit, mund të ketë probleme në kryerjen e aktiviteteve të përditshme, ndjenja rraskapitjeje dhe madje edhe lodhje kronike. Megjithatë, studimi i fundit tregon se netët pa gjumë mund të kenë një efekt edhe më serioz në trurin tonë, përcjell Fol Drejt.
Gjegjësisht, një studim i ri, rezultatet e të cilit u publikuan në Journal of Neuroscience, zbuloi se mungesa e gjumit mund të shkaktojë plakjen e trurit. Falë të dhënave, shkencëtarët zbuluan se vetëm një natë pa gjumë shkakton plakjen e trurit tek disa njerëz deri në dy vjet. Siç raporton Express, një ekip studiuesish nga institute të ndryshme në Gjermani, Zvicër dhe Danimarkë zbuluan se mungesa e gjumit shkakton ndryshime të rëndësishme në strukturën e trurit.
Si pjesë e studimit, u analizuan të dhënat MRI të 134 pjesëmarrësve të shëndetshëm midis moshës 19 dhe 39 vjeç me zakone të ndryshme të gjumit. Kushtet e përmendura të gjumit përfshinin privim të plotë, d.m.th. 24 orë zgjim, privim të pjesshëm ose tre orë gjumë gjatë natës dhe privim kronik, pra maksimum pesë orë gjumë. Një grup kontrolli u përfshi gjithashtu në të gjithë studimin, pjesëmarrësit e të cilit flinin tetë orë çdo natë.
Subjektet në secilin grup kishin gjithashtu të paktën një natë të asaj që quhet “gjumë thelbësor”, duke kaluar tetë orë në shtrat. Çdo natë, truri i pjesëmarrësve u vlerësua, me moshën e dukshme të trurit të llogaritur.
Ata në grupin e privimit total të gjumit treguan rritje të moshës së trurit deri në dy vjet. Megjithatë, këto ndryshime mund të ndryshohen nga gjumi i rikuperimit. Siç shpjeguan shkencëtarët, pas një nate gjumi, mosha e trurit nuk ndryshonte nga vlera fillestare.
“Ne gjetëm një lidhje midis ndryshimit të moshës së trurit pas privimit total të gjumit dhe variablave të gjumit të matur gjatë natës së rikuperimit. Përveç kësaj, ne kemi vërejtur gjithashtu se mosha e trurit nuk ka ndryshuar ndjeshëm midis grupeve akute ose kronike. Në të kundërt, mosha e trurit ka ndryshuar nuk ndryshojnë ndjeshëm ndërmjet akute dhe (tre orë të kaluara në shtrat një natë) as nga kufizimi kronik i pjesshëm i gjumit (pesë orë të kaluara në shtrat për pesë netë të vazhdueshme).
Duke marrë parasysh të gjitha këto, gjetjet konvergjente treguan se humbja akute totale e gjumit ndryshon morfologjinë e trurit në drejtim të plakjes tek pjesëmarrësit e rinj dhe se këto ndryshime janë të kthyeshme me gjumin e rikuperimit. Kështu, shkencëtarët arritën në konfirmimin e një besimi të mëparshëm – gjumi është thelbësor për njerëzit që të mbajnë funksione normale fizike dhe psikologjike./FolDrejt/