Xi Jinping i Kinës ka kërkuar një bashkëpunim më të thellë ekonomik me Gjermaninë, gjatë një vizite të kancelarit Olaf Scholz në Pekin.
Udhëtimi ka ndezur polemika në Gjermani dhe shqetësime gjetkë në Evropë, pasi udhëheqësi kinez çimentoi kontrollin e tij në pushtet.
Scholz foli për “lidhjet ekonomike si të barabarta, me reciprocitet”, shkruan BBC, transmeton Fol Drejt.
Presidenti Xi tha se të dy vendet duhet të punojnë së bashku në “kohë ndryshimesh dhe trazirash”.
Vizita e kancelares – e para nga një udhëheqës i G7 që nga pandemia e koronavirusit – pason një grindje të jashtëzakonshme dhe të hidhur brenda qeverisë së Berlinit.
Kishte dalë se një kompani kineze ishte gati të blinte një pjesë të konsiderueshme të aksioneve në një pjesë të portit të Hamburgut. Jo më pak se gjashtë ministra të qeverisë reaguan me tërbim.
Marrëveshja, argumentuan ata, do t’i jepte Kinës ndikim të rëndësishëm mbi infrastrukturën kritike gjermane. Shërbimet e sigurisë gjermane kërkuan gjithashtu kujdes.
Por kancelarja gjermane u shfaq këmbëngulëse se marrëveshja duhej të realizohej. Ai thuhet se shtyu një marrëveshje, megjithëse një marrëveshje që kufizonte madhësinë dhe ndikimin e aksioneve, duke e ulur atë në 24.9%.
Askush nuk është plotësisht i sigurt pse ai dukej kaq i vendosur. Një ish-kryetar i bashkisë së Hamburgut, z. Scholz mbetet i afërt me autoritetet e qytetit, të cilët argumentuan se marrëveshja përfaqësonte një investim jetik.
Por shumë komentues të tjerë dyshojnë për një motiv të fshehtë; se Olaf Scholz nuk donte të dilte në Pekin pa një “dhuratë” për Xi Jinping.
Ashtu si dhe vendimi i kancelares për të marrë me vete një delegacion drejtues biznesesh gjermane. Kjo ishte praktikë standarde për paraardhësin e tij, Angela Merkel, e cila ndoqi një politikë të “Ndryshimit përmes Tregtisë”, duke besuar se lidhjet ekonomike mund të ndikojnë në marrëdhëniet politike me vende si Kina dhe Rusia.
Vizita e kancelares vjen e vështirë pas Kongresit Kombëtar të Partisë Komuniste Kineze, në të cilin Presidenti Xi forcoi kontrollin e tij mbi pushtetin dhe ngriti shqetësimet në Perëndim për qëllimet e tij ndaj Tajvanit.
“Sinjali që po dërgohet është se ne duam të zgjerojmë dhe intensifikojmë bashkëpunimin tonë ekonomik – kjo duhet vënë në pikëpyetje,” thotë Felix Banazsak, një politikan nga Partia e Gjelbër, një partner në qeverinë e koalicionit të zotit Scholz.
Të Gjelbrit kanë kërkuar prej kohësh një linjë më të ashpër ndaj Kinës. Vetëm pak ditë më parë ministrja e jashtme e partisë, Annalena Baerbock, i kujtoi ashpër dhe publikisht se qeveria e tij erdhi në pushtet duke premtuar se do të ripërshtatte strategjinë e saj për Kinën.
Zoti Banazsak thotë se vendi i tij duhet të mësojë nga varësia e mëparshme nga energjia ruse: “Ne duhet të bëjmë veten sa më të pavarur nga shtetet individuale, veçanërisht nëse këto janë shtete që nuk ndajnë vlerat tona.”
Por Olaf Scholz do të jetë shumë i vetëdijshëm për kompleksitetin dhe thellësinë e lidhjeve të vendit të tij me Kinën, e cila mbetet partneri më i madh tregtar i Gjermanisë, megjithëse Gjermania importon më shumë sesa eksporton.
Më shumë se një milion vende pune gjermane varen nga kjo marrëdhënie. Merrni si shembull gjigantin e makinave Daimler, i cili shet më shumë se një të tretën e automjeteve të tij në Kinë.
Në gjysmën e parë të këtij viti, bizneset gjermane investuan në Kinë më shumë se kurrë më parë. Kompania kimike BASF sapo ka hapur një fabrikë të re në Kinën jugore dhe pret të investojë 10 miliardë euro (8.6 miliardë £; 9.9 miliardë dollarë) në vend deri në fund të kësaj dekade.
Në prag të vizitës, kreu i Shoqatës Gjermane të Industrisë së Automjeteve vuri në dukje mbështetjen e Gjermanisë tek Kina për lëndët e para dhe paralajmëroi se “çkyçja” do të ishte një gabim ekonomik dhe gjeostrategjik.
Homologu i saj në Shoqatën e Bizneseve të Vogla dhe të Mesme këshilloi gjithashtu kundër një ndryshimi të papritur të kursit, duke thënë se “këshilla mund të jetë vetëm të mos thyhet asnjë porcelan kinez tani”.
Kancelarja Scholz po kalon më pak se 12 orë në Pekin. Qëllimi i tij, tha ai përpara udhëtimit të tij, ishte të zbulonte se sa bashkëpunim ishte ende i mundur – sepse “botës i duhet Kinës” në luftën kundër pandemisë globale dhe ndryshimeve klimatike.
“Nëse Kina po ndryshon, atëherë qasja jonë ndaj Kinës duhet të ndryshojë,” tha ai.
Shumë në Berlin dhe më gjerë do të kërkojnë prova se përgjigja e z. Scholz ndaj ndryshimit të Kinës mund të jetë ende testi përcaktues i kancelarit të tij./FolDrejt/